Αιδεσιμότατε, κύριε Δήμαρχε, κύριοι Εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί μαθητές,
Γιορτάζουμε σήμερα, για ακόμα μια φορά, την 28η Οκτωβρίου, την επέτειο του θρυλικού ΟΧΙ που αντέταξε ο λαός μας στη φασιστική πρόκληση. Καλούμαστε να θυμηθούμε όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας, όσους πορεύθηκαν λαβωμένοι τη μετέπειτα ζωή τους στο σώμα και στη ψυχή από τα θραύσματα του πολέμου. Τιμούμε τους πατριώτες που χάρισαν στον κόσμο την πρώτη αντιφασιστική νίκη.
Οι ήρωες αυτοί όμως δεν θα ήθελαν κούφιους πανηγυρικούς και θριαμβολογίες. Εξάλλου καμιά εξιστόρηση, καμιά περιγραφή δεν μπορεί να δώσει με λόγια την ουσία της ηρωικής εκείνης πραγματικότητας.
Οι αγωνιστές του 40 απαιτούν από μας κάτι πιο απλό: να σκύψουμε για λίγο στη θυσία τους, να αντλήσουμε απ? αυτήν οποιοδήποτε προβληματισμό και ερέθισμα αποβεί χρήσιμο για τη δική μας ζωή, ιδιαίτερα σήμερα που βιώνουμε ανάλογες καταστάσεις ψυχολογικού πολέμου από τις λεγόμενες σύμμαχες δυνάμεις.
Πράγματι θυμόμαστε πως ο Μουσολίνι δεν μπορούσε να δεχτεί για την Ιταλία, το δεύτερο ρόλο στην κατάκτηση του κόσμου. Ήθελε και αυτός να παρουσιάσει επιτυχίες στο αυριανό τραπέζι των αξονικών διαπραγματεύσεων για το μοίρασμα του κόσμου.
Έτσι η Ελλάδα φαντάζει εύκολος στόχος?
Ήδη από το καλοκαίρι του 40 οι προκλήσεις είναι πολλές και συνεχείς με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό της ?Έλλης στο λιμάνι της Τήνου στις 15 Αυγούστου, ανήμερα της Μεγαλόχαρης. Δυόμισυ μήνες αργότερα το προσκλητήριο πολέμου παίρνει ολοφάνερη μορφή. Την 3η πρωινή της 28ης Οκτωβρίου του 1940 ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα, Γκράτσι ξυπνά τον Μεταξά και του παραδίδει τελεσίγραφο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα έπρεπε να επιτρέψει στους Ιταλούς να εγκατασταθούν στρατιωτικά στη χώρα μας, διαφορετικά το λόγο θα τον είχαν τα όπλα.
Δεν ξεχνάμε ότι ο Μεταξάς, παρά τον ιδεολογικό διχασμό των Ελλήνων εκείνης της εποχής κατάφερε να τους συσπειρώσει και να εκφράσει, παρά τις προσωπικές του συμπάθειες, τον πόθο του Ελληνισμού. Το ΟΧΙ που εκφράζει την πάνδημη βούληση του ελληνικού λαού σαρώνει το διχασμό που είχε προκαλέσει η δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Η συμφιλίωση επέρχεται ακαριαία μπροστά στο φασιστικό κίνδυνο.
Δεν ξεχνάμε τον ηρωισμό των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου για τον υπέρ πίστεως και ελευθερίας αγώνα.
Πίνδος, Κορυτσά, Μοσχόπολη, Πόγραδετς, Πρεμετή, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Κλεισούρα.. Μια πορεία ηρωική, που αποπνέει ελευθερία στηριζόμενοι στη θυσία των ελληνικών νιάτων. Η ιαχή ?ΑΕΡΑ? αντηχεί στα βουνά, δίνει αυτοπεποίθηση στο λαό και τραντάζει την ηττοπαθή ελληνική κυβέρνηση, που ούτε και η ίδια δεν πίστευε στη νίκη.
Τα ελληνικά υποβρύχια ?Παπανικολής?, ?Πρωτεύς?, ?Τρίτων? και τα ελληνικά αεροπλάνα, 115 συνολικά, τα περισσότερα παλαιού τύπου ή σχεδόν άχρηστα, υποστηρίζουν αποτελεσματικά τον χερσαίο αγώνα. Η νίκη ενάντια των Ιταλών κοντεύει να πραγματοποιηθεί. Όταν ο Μουσολίνι εξαντλεί και τις τελευταίες του επίλεκτες δυνάμεις και όλος ο κόσμος παραληρεί από το ελληνικό θαύμα επεμβαίνει ο Χίτλερ για να σώσει το χαμένο γόητρο του Άξονα.
6 Απρίλη του 1941?ο Χίτλερ επεμβαίνει δυναμικά. Προσβάλλει τις ελληνικές δυνάμεις στο Ρούπελ και τη λεγόμενη γραμμή Μεταξά.
Οι ελληνικές δυνάμεις κρατούν ηρωικά τη γερμανική επίθεση. Ο Δαβίδ ετοιμάζεται πάλι να κατατροπώσει το Γολιάθ. Όμως η ήττα έρχεται εκ των ένδον. Η κυβέρνηση συνθηκολογεί, το μέτωπο καταρρέει. Αρχίζει η τραγική οπισθοχώρηση.
Τρία μαρτυρικά χρόνια κράτησε η κατοχή. Αρχαία μνημεία βεβηλώνονται. Πλουτοπαραγωγικές πηγές καταστρέφονται. Ο χρυσός της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας στέλνεται στη Γερμανία. Χωριά καίγονται. Εκατόμβες αθώων ψυχών που χάνουν τη ζωή τους συνθέτουν το σκηνικό τρόμου.
Αλλά ευτυχώς, ούτε οι δοσίλογοι, ούτε η πείνα, ούτε οι μαζικές εκτελέσεις στάθηκαν ικανά να κάμψουν τη φιλοπατρία που μας κρατάει ζωντανούς και πιστούς στη κιβωτό της εθνικής μας κληρονομιάς.
Αν ο ελληνισμός περνάει σήμερα μια απίστευτη δοκιμασία λόγω της οικονομικής κρίσης, αν οι παλιοί και γνώριμοι εκβιαστές μας, μας κηρύττουν τον πόλεμο με βελούδινο τρόπο, αν οι δυνατοί μας σύμμαχοι θέλουν να μας μετατρέψουν σε επαίτες μέσα στην ίδια μας τη χώρα εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε. Όχι μόνο για χάρη των νεκρών αλλά για χάρη και των μελλούμενων. Θα ήταν ιεροσυλία να λιποτακτήσουμε. Να γίνουμε δοσίλογοι των σφετεριστών της εθνικής μας κυριαρχίας. Θα ήταν σαν να αναιρούμε το νόημα αυτού του εορτασμού.
Το έπος του 40 δεν περιμένει απο εμάς ομιλίες, στεφάνια και παρελάσεις για να το τιμήσουμε. Απαιτεί κάτι πιο απλό αλλά θαρραλέο. Απαιτεί να σταθούμε αντάξιοι των προγόνων μας. Να δώσουμε τη δική μας μάχη, να εκπληρώσουμε το χρέος της δικής μας γενιάς. Δεν έχουμε το δικαίωμα να το βάλουμε κάτω.
Είναι τραγικό σήμερα να γιορτάζουμε τον αγώνα που έδωσε η Ελλάδα κατά των δυνάμεων του Άξονα και παράλληλα οι ίδιες αυτές δυνάμεις να στέκουν πάλι μπροστά μας. Να διατάζουν συνεχώς νέες θυσίες. Να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι
Ας αναλογιστούμε τελικά: Τι γιορτάζουμε τούτη τη μέρα και ας πάρει ο καθένας την ευθύνη της επιλογής του
Σας ευχαριστώ